Είναι η εποχή που όλες περιμένουμε εναγωνίως να φορέσουμε το μαγιό μας, να ετοιμάσουμε την ψάθινη τσάντα μας και να πάμε για την πρώτη βουτιά στην παραλία. Λίγο πριν τη μεγάλη απόφαση, όμως, έρχεται ο δισταγμός: «μα πού θα πάω έτσι κατάλευκη που είμαι;», σκέφτεσαι… Και αμέσως τη λύση δίνει το self tan.
Η αλήθεια είναι πως το self tan- για εμάς τα κορίτσια με πολύ λευκή επιδερμίδα- είναι μια σωτήρια λύση, καθώς μας επιτρέπει να αποκτήσουμε χωρίς ηλιοθεραπεία ένα πιο χρυσαφένιο χρώμα στο δέρμα και να βγούμε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην παραλία. Αυτό το μαγικό προϊόν, ωστόσο, μπορεί να μας κάνει να πέσουμε σε μια μεγάλη παγίδα, που δεν είναι άλλη από την παράλειψη του αντηλιακού.
Πολλές γυναίκες πιστεύουν πως εφόσον βάλουν στο σώμα τους self tan και αποκτήσουν αυτήν την ηλιοκαμένη όψη δεν χρειάζεται και να φορούν αντηλιακό. Λάθος! Και θα σου εξηγήσω τον λόγο.
Αυτό το πιο σκούρο χρώμα, που προκύπτει στην επιδερμίδα σου από το self tan, σχηματίζεται από μια αντίδραση μεταξύ του δραστικού συστατικού του self tan (aka διυδροξυακετόνη DHA) και των αμινοξέων του δέρματος. Όλη αυτή η διαδικασία διαφέρει από την έκθεση της επιδερμίδας στις ακτίνες UV του ήλιου, οι οποίες αναγκάζουν τη μελανίνη να εξαπλωθεί στην επιφάνειά της για να την προστατεύσει από τη φθορά, δημιουργώντας έτσι την πιο σκούρα χρωστική ουσία στο δέρμα. Αυτό σημαίνει ότι εάν μαυρίσεις με αυτομαυριστικό πριν βγεις στην παραλία, μπορείς να μαυρίσεις αλλά και να καείς αν καθίσεις μετέπειτα στον ήλιο.
Ακριβώς για αυτό πρέπει να απλώνεις στο σώμα και στο πρόσωπό σου αντηλιακό κάθε φορά που εκτίθεσαι στον ήλιο ακόμα κι αν το self tan σού έχει χαρίσει την ηλιοκαμένη όψη που ήθελες. Μην αφήσεις, λοιπόν, αυτό το χρωματάκι που έχεις πάρει να σε παραπλανήσει και δεν βάλεις αντηλιακό, γιατί μετά… κάηκες στην κυριολεξία.
