Η Άννα Βίσση έκανε μία εκ βαθέων εξομολόγηση στο «Πατρινόραμα» και οι εκμυστηρεύσεις θα συζητηθούν
Ανάμεσα σε όσα ανέφερε δεν έκρυψε τη χαρά της για το γεγονός ότι τα τραγούδια της σήμερα, ακόμη και ύστερα από δεκαετίες, λατρεύονται από όλες τις ηλικίες.
«Αυτό το γεγονός για μένα είναι σπουδαίο και, εκτός από τη δική μου πορεία που μετράει 50 σχεδόν χρόνια τραγουδιού, επιβεβαιώνει την αξία και τη διαχρονικότητα των τραγουδιών μου και του Νίκου Καρβέλα που τα έγραψε. Μου έχει γράψει σχεδόν όλα τα είδη μουσικής που υπάρχουν για όλα τα θέματα ζωής, σχέσεων, χωρισμών, κάναμε τρεις όπερες μέχρι στιγμής, και ο κόσμος ακόμα τα αγαπάει σαν να βγήκαν τώρα. Αυτό μας κάνει και τους δύο πολύ ευτυχισμένους και δικαιωμένους» αναφέρει η τραγουδίστρια σύμφωνα με δημοσίευμα της Espresso!
«Υπήρχαν τραγούδια που, όταν έβγαιναν κάποτε, ήταν τόσο μπροστά από την εποχή τους, που τύγχαναν κακής αποδοχής και σήμερα λατρεύονται, αυτό λέει πολλά. Επίσης το τραγούδι “Ελένη”, που γράφτηκε για το κορίτσι εκείνο που έφυγε από τη ζωή, έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία χωρίς να το επιδιώξουμε. Όσο για το αγαπημένο μου τραγούδι, δύσκολο να αποφασίσω, αλλά θα πω το “Αυτή τη φορά”»
Εχοντας αποκτήσει μια σχέση ζωής με τον Νίκο Καρβέλα, ήταν φυσικό ένα μεγάλο μέρος της συνέντευξής της να περιστραφεί και γύρω από τον μουσικοσυνθέτη:
«Χωρίς τον Καρβέλα δεν υπάρχει Βίσση, όπως και χωρίς τη Βίσση δεν υπάρχει Καρβέλας. Τη συγκεκριμένη Βίσση και τον συγκεκριμένο Καρβέλα. Μαζί είμαστε ένα. Ενα από τα απωθημένα μου είναι πως θα ήθελα να είχα ερμηνεύσει τραγούδια του Καρβέλα που έγιναν επιτυχία από άλλους τραγουδιστές! Κάτι που με οδήγησε να κάνω και τον δίσκο που ετοιμάζω.
Κομμάτια του Νίκου, δηλαδή, που έχουν ερμηνεύσει άλλοι τραγουδιστές αλλά και ο ίδιος, και θα ήθελα να τα πω εγώ τώρα στη συγκεκριμένη φάση που είμαι με έναν δικό μου τρόπο και με αλλιώτικη ενορχήστρωση – από όλα τα είδη που έχει δώσει ο Νίκος. Από τότε που γνώρισα τον Καρβέλα και με τον τρόπο που τον γνώρισα και με όλα αυτά που ζήσαμε στη Eurovision του 1982, στο Harrogate της Αγγλίας, άλλαξαν όλα στη ζωή μου!»
