Τα τελευταία χρόνια η ελληνική τηλεόραση πέρασε μια μεγάλη κρίση, κυρίως σε ό,τι αφορά στον τομέα των σεναρίων, που σε μεγάλο βαθμό είτε αντέγραφαν συνταγές παλαιότερων δεκαετιών, ή μετέγραφαν ξένες παραγωγές. Μέχρι που οι «Άγριες Μέλισσες» της Μελίνας Τσαμπάνη και του Πέτρου Καλκόβαλη απέδειξαν ότι υπάρχουν ελληνικά θέματα που μπορούν να κερδίσουν το τηλεοπτικό κοινό.
Έτσι αφού οι περιπέτειες του Διαφανίου εκτίναξαν τα μηχανάκια της AGB το συγγραφικό δίδυμο αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και σε ένα άλλο είδος: το αστυνομικό θρίλερ. Ο «Σιωπηλός δρόμος» λοιπόν είναι το νέο τους εγχείρημα, που έκανε χτες πρεμιέρα από την συχνότητα του Mega, αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από την απαγωγή ενός σχολικού λεωφορείου, στο οποίο επιβαίνουν παιδιά πλούσιων και επιφανών οικογενειών από την περιοχή Βαθύ της Αττικής- στον χάρτη υπάρχει ένα γραφικό ψαροχώρι που λέγεται Βαθύ βορειοδυτικά των Μεθάνων, το αθηναϊκό προάστιο όμως με το ίδιο όνομα είναι δημιούργημα της φαντασίας των σεναριογράφων, όπως άλλωστε και το Θεσσαλιώτικο Διαφάνι.
Κεντρικοί πρωταγωνιστές είναι τα μέλη της οικογένειας Καρούζου, τα παιδιά της οποίας βρίσκονταν στο σχολικό. Δύο ζευγάρια γονέων, ο παππούς-πατριάρχης και η σύζυγός του, αλλά και μια κόρη, τη Θάλεια, το απολωλός πρόβατο της οικογένειας, που εμφανίζεται μετά από καιρό μόλις μαθαίνει τα τραγικά νέα, για να αναλάβει δράση- δημοσιογράφος γαρ στο επάγγελμα συνθέτουν το μωσαϊκό των χαρακτήρων, που μας συστήνονται στην έναρξη της σειράς.
Μαζί τους η διευθύντρια του σχολείου που προσπαθεί να διαφυλάξει τη φήμη της επιχείρησής της, και φυσικά ο αστυνομικός επιθεωρητής Νάσος Οικονομίδης που προσπαθεί να ρίξει φως σε αυτή την περίεργη για τα ελληνικά δεδομένα υπόθεση.
Πάνω σε αυτή τη βάση, οι σεναριογράφοι από το πρώτο κιόλας επεισόδιο δημιουργούν μια σειρά από ερωτηματικά, όπως οφείλει ένα σωστό αστυνομικό: ποιοι είναι οι απαγωγείς, ποια τα κίνητρα τους πέρα από τα χρήματα που ζητούν, πώς συνδέονται με τους βασικούς ήρωες, ποιος είναι ο ρόλος της Θάλειας και γιατί έχει απομακρυνθεί από την οικογένειά της, γιατί ο πατήρ Καρούζος διατηρεί την ψυχραιμία του όταν όλοι κλυδωνίζονται, είναι μόνο μερικές από τις σκέψεις που περνούν από το μυαλό του θεατή.
Ταυτόχρονα, οι ομοιότητες με την ελληνική πραγματικότητα πολλές: οι μεγαλοαστοί γονείς, που ανησυχούν για τα παιδιά τους και ταυτόχρονα θεωρούν ότι μπορούν να ελέγχουν τα πάντα με τη δύναμη τους έρχονται σε αντιδιαστολή με τους εργαζόμενους στο σχολείο που μετρούν τις ώρες να για να μπει ο μισθός, η κόρη Καρούζου που έρχεται αντιμέτωπη με την ανεργία και τη δυσκολία να βρει δουλειά, παρόλο που διαθέτει εντυπωσιακό βιογραφικό, ο δήμαρχος της περιοχής και πατέρας ενός από τα παιδιά που δεν μπορεί να περιμένει τις Αρχές να δράσουν και νευρικός απαιτεί να βρεθεί μια λύση, θεωρώντας ότι μια τέτοια συμφορά δεν μπορεί να συμβεί σε ανθρώπους της δικής του τάξης, είναι έξυπνες λεπτομέρειες που αντικατοπτρίζουν την ελληνική πραγματικότητα, χωρίς γραφικότητα
