Η επίσημη αγαπημένη του Βόσκαρη τον στηρίζει, τον πιστεύει, τον αγαπά. Ώσπου όμως, σύμφωνα με πληροφορίες, φτάνει η μέρα που ο κόσμος που έχει ονειρευτεί γύρω από εκείνη και το Μάνο της καταρρέει.
Το γλυκό κορίτσι της Παγώνας και του Περικλή Τόλλια ζει εφιαλτικές στιγμές και βιώνει τον απόλυτο εξευτελισμό. Και δεν είναι μία φορά είναι πολλές, όσο και τα δάκρυα της Σοφούλας, που διαπιστώνει ότι η αγάπη που της υποσχέθηκε ο Βόσκαρης είναι ένα ψέμα.
Η Σοφούλα όμως δεν πρόκειται να σιωπήσει. Είναι έτοιμη να τιμωρήσει το βιαστή της, να τον δει να πληρώνει, να τιμωρείται για τον εφιάλτη που έζησε στα χέρια του. Η Ελένη στέκεται στο πλευρό της. Η Σοφούλα καταγγέλλει τον Βόσκαρη. Εκείνος δεν βλέπει πλέον τίποτα μπροστά του.
Η ώρα της νέμεσις έφθασε για τον διοικητή της χωροφυλακής. Όταν θα ξαναπεράσει τις πύλες των φυλακών δεν θα φορά τη στολή του διευθυντή των φυλακών. Ο θύτης τιμωρείται, τα θύματα μίλησαν και της φυλακής τα σίδερα τον περιμένουν.
Η ώρα της αναμέτρησης με όλα όσα έχει προκαλέσει φθάνει. Ο Βόσκαρης δεν αντέχει άλλο. Το κελί για εκείνον δείχνει με κόλαση. Πλέον δεν μπορεί να κάνει κάτι ούτε για την Ελένη. Δεν μπορεί να εκβιάσει, να απειλήσει, να επιτεθεί. Μένει μόνο ν’ αναμετρηθεί με το εγώ του και αρχίζει να σκέφτεται τον θάνατο.
Και σε αυτό το τετ-α-τετ η αυτοτιμωρία δεν θ’ αργήσει να έρθει. Μη αντέχοντας το βαρύ κλίμα των φυλακών, προχωρά σε μια κίνηση που κανείς δεν περίμενε από τον αλαζόνα Βόσκαρη. Η αυτοκτονία του Βόσκαρη στις Άγριες Μέλισσες θα είναι τρομακτική και καθηλωτική.
