Η Αλεξάνδρα Παναγιώταρου είναι μία εντυπωσιακή γυναίκα την οποία γνωρίσαμε μέσα από συμμετοχές της σε αρκετά τηλεοπτικά show.
Η ξανθιά καλλονή σε συνέντευξή της μίλησε για το αν μια ωραία γυναίκα έχει πάντα τους άντρες που θέλει ή τελικά αυτό είναι μύθος, ενώ αναφέρθηκε και στο διαζύγιο της με τον πλαστικό χειρουργό Αριστομένη Γιαννόπουλο.
Έχουμε μείνει κυρίως στην τηλεοπτική σου εικόνα και δεν ξέρουμε πολλά για σένα, όπως το πότε ήρθες στην Αθήνα, τι έχεις σπουδάσει και ποια ήταν τα όνειρά σου.
Ήρθα στην Αθήνα για σπουδές στα 18 μου, είμαι απόφοιτη Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, το οποίο τέλειωσα στα 22. Μετά ήρθε ο χώρος της τηλεόρασης στα 24, ενώ είχα ήδη ξεκινήσει να ασχολούμαι με το εμπόριο ρούχων. Έχω ένα e-shop όπου εμπορεύομαι ρούχα και κάθε χρόνο σχεδιάζω και μια συλλογή με το όνομά μου. Τώρα ετοιμάζομαι να ανοίξω το πρώτο φυσικό κατάστημα στο Κολωνάκι. Αγαπώ πολύ τη μόδα, ασχολούμαι συνεχώς με τη μόδα, τα ρούχα και το styling.
Ήσουν από τα κορίτσια που σχεδίαζαν ρούχα στα σχολικά τετράδια και έκαναν κολάζ από φωτογραφίσεις περιοδικών;
Όχι ακριβώς. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Τρίπολη, σε μια αστική οικογένεια από την οποία πήρα πολλή αγάπη αλλά και ελευθερία στο να επιλέξουμε με τι θα ασχοληθούμε. Ο πατέρας μου είναι διευθυντής τεχνικών υπηρεσιών σε νοσοκομείο της Τρίπολης και η μαμά μου είχε μαγαζί με ρούχα- από εκεί πήρα την αγάπη μου για τη μόδα. Οι γονείς μας ήθελαν να σπουδάσουμε για να έχουμε επιπλέον μόρφωση - έχω μια αδελφή δύο χρόνια μεγαλύτερη, η οποία είναι αρχιτέκτονας και ζει στην Κρήτη. Η καθεμία ακολούθησε τον δρόμο της. Εγώ, λοιπόν, ως έφηβη δεν μπορώ να πω πως σχεδίαζα, περισσότερο μου άρεσε το τραγούδι.
Και πώς άλλαξαν τα όνειρα σου μέσα στα χρόνια;
Από μικρή τραγουδούσα, είτε στις σχολικές γιορτές είτε στο σπίτι μου, ήμουν πάντα με ένα μικρόφωνο στο χέρι. Η Μπρίτνεϊ Σπίαρς ήταν το είδωλο μου. Επίσης, έπαιζα κιθάρα και πιάνο και σιγά σιγά ανακάλυψα και πιο έντεχνα ακούσματα. Πού να φανταζόμουν τότε ότι θα ασχολούμουν με τα ρούχα, Ερχόμενη στην Αθήνα άρχισα να δουλεύω σε μαγαζιά ως υποδοχή και μπαργούμαν γιατί ήθελα να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη. Μέχρι που ήρθε το Μy style rocks στον ΣΚΑΙ και τη συνέχεια την ξέρετε. Μου αρέσει να ονειρεύομαι, αλλά «συν Αθηνά και χείρα κινεί».
Σε ό,τι αφορά τα προσωπικά σου, είχες πει σε παλιότερη συνέντευξη πως έχεις ανάγκη να «γαντζώνεσαι» από κάποιον άντρα. Ισχύει ακόμα αυτό;
Πάντα είχα την τάση να είμαι σε σχέση, αισθανόμουν έτσι πιο γεμάτη. Νομίζω πως είναι χαρακτηριστικό πολλών γυναικών αυτό, οπότε δεν πας κόντρα στη φύση σου. Αυτό προφανώς και πηγάζει από κάποιας μορφής ανασφάλεια.
Το διαζύγιό σου με τον πλαστικό χειρουργό Αριστομένη Γιαννόπουλο μαλάκωσε κάπως αυτή την ανάγκη σου;
Νομίζω ότι μετά τον χωρισμό μου πήρα την απόφαση να ξεκινήσω τη ζωή μου από την αρχή. Πλέον είμαι μια άλλη Αλεξάνδρα, αγάπησα περισσότερο τον εαυτό μου, νιώθω πιο δυνατή καθώς ξεπέρασα πολλές φοβίες και ανασφάλειες. Στηρίχτηκα στα πόδια μου, ζω μόνη μου πια σε ένα σπίτι στο Κουκάκι. Έχω την αίσθηση πως πάντα στις μεγάλες αλλαγές ανακαλύπτουμε ποιοι πραγματικά είμαστε.
Μια ωραία γυναίκα έχει πάντα τους άντρες που θέλει ή τελικά αυτό είναι μύθος;
Όχι, δεν ισχύει απαραίτητα. Είναι στο χέρι κάθε γυναίκας να έχει όποιον άντρα θέλει. Σίγουρα η εικόνα είναι το πρώτο βήμα για να σε προσεγγίσει κάποιος, αλλά τον πιο σημαντικό ρόλο για να κρατήσεις κάποιον είναι το τι εκπέμπεις. Πολλές γυναίκες είναι πολύ όμορφες, αλλά δεν εκπέμπουν ερωτισμό και το αντίστροφο. Σε προσωπικό επίπεδο, έχω αρκετές κατακτήσεις. Ωστόσο, παρατηρώ πως πολλοί άντρες δεν κάνουν το πρώτο βήμα. Εγώ δεν είμαι γυναίκα-κυνηγός, αλλά αν μου αρέσει κάποιος θα το αφήσω στον αέρα να εννοηθεί και αν έρθει να μου μιλήσει, θα είμαι περισσότερο γλυκιά.
Έχεις, βιώσει συναισθηματικά την απόρριψη;
Ναι, το έχω αισθανθεί. Υπήρξε ένας άντρας που μου άρεσε και με απέρριψε επιλέγοντας κάποια άλλη. Αλλά μέχρι στιγμής επιλέγω εγώ (σ.σ. τον άντρα
που θέλει να έχει στο πλευρό της).
