Ο υπερβολικός χρόνος που περνούν τα παιδιά μπροστά σε smartphones, tablets και τηλεόραση «σκοτώνει» τη φαντασία τους, σύμφωνα με δημοσκόπηση σε νηπιαγωγούς την οποία επικαλείται η Independent.
Συγκεκριμένα, η έρευνα έγινε σε 1.000 νηπιαγωγούς από τον ιστότοπο daynurseries.co.uk και φάνηκε ότι τα δυο τρίτα των επαγγελματιών που ασχολούνται με τα παιδιά, πιστεύουν ότι η υπερβολική χρήση της τεχνολογίας από παιδιά, μειώνει την φαντασία και την εφευρετικότητα τους!
Πιο αναλυτικά, το 48% των νηπιαγωγών δήλωσε ότι υπάρχουν παιδιά με φανταστικούς φίλους στο νηπιαγωγείο, το 72% συμφώνησε ότι το ποσοστό αυτό των παιδιών έχει μειωθεί αισθητά τα τελευταία πέντε χρόνια και το 63% θεώρησε υπεύθυνες τις οθόνες για τη μείωση της εφευρετικότητας.
Οι απόψεις των ειδικών ποικίλουν. Ο Ντέιβιντ Ράιτ, ιδιοκτήτης του παιδικού σταθμού «Paint Pots» στο Σάουθχαμπτον, συμφωνεί με την έρευνα, λέγοντας ότι παλιότερα τα παιδιά δημιουργούσαν φανταστικούς φίλους, στην ανάγκη τους να δημιουργήσουν κάτι απ’την αρχή! Πλέον τα παιδιά, δεν προλαβαίνουν να βαρεθούν. Είναι γεγονός άλλωστε, ότι οι γρήγορες εικόνες και η έτοιμη πληροφορία που παρέχει το διαδίκτυο στα παιδιά μας, “σκοτώνει” τη δημιουργικότητα τους και την ανάγκη τους να δημιουργήσουν και να ανακαλύψουν κάτι νέο!
Από την άλλη η δρ. Πέιτζ Ντέιβις καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Γιορκ, λέει πως είναι απλά ο τρόπος που παίζουν τα παιδιά που έχει αλλάξει. Πριν τις οθόνες, κατά την ίδια, το παιχνίδι ήταν πιο αυθόρμητο και τα παιδιά έπαιρναν ερεθίσματα από τους γονείς ή τα άλλα παιδιά, ενώ, σήμερα, δεδομένης της δομή της τηλεόρασης θεωρούν ότι πρέπει να παίξουν με τον τρόπο που αυτή υποδεικνύει.
Πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στον Καναδά υποστήριξε παράλληλα ότι ο χρόνος που περνούν τα παιδιά μπροστά στην οθόνη σχετίζεται με προβλήματα συμπεριφοράς και προσοχής στα παιδιά. Ανάλογα με το χρόνο που περνούσαν τα παιδιά μπροστά στην οθόνη, βρέθηκαν τα αντίστοιχα πρότυπα συμπεριφοράς.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά που περνούσαν πολύ χρόνο μπροστά στην οθόνη στην ηλικία των τριών και των πέντε ετών είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων προσοχής και συμπεριφοράς.
