Βρίσκεσαι σε περίοδο διατροφής, αλλά δυσκολεύεσαι να την τηρήσεις;
Κάθε βράδυ λες “από αύριο, θα είμαι συνεπής” και κάθε μεσημέρι το ξεχνάς;
Ξέρουμε τους λόγους που οι Χαλκιδέοι, δεν μπορούν να μείνουν…συνεπείς με την διατροφή τους και θα τους μοιραστούμε αμέσως και μαζί σου!
Η θάλασσα!
Ζεις σε μια πόλη σαν την Χαλκίδα. Αυτό σημαίνει ότι η θάλασσα, θα βρίσκεται συνέχεια σε…πρώτο πλάνο! Όπως είναι γνωστό, η θάλασσα πάντα σου ανοίγει την όρεξη! Αποφασίζεις λοιπόν να ξεκινήσεις διατροφή και αποφασίζεις να πας για άθληση, κάτω από την γέφυρα! Παντού θάλασσα! Γυρίζεις εξουθενωμένος από την γυμναστική σου και…λίγο η εξάντληση, λίγο το απέραντο γαλάζιο, πολύ θες για να παραγγείλεις;
Το ψητοπωλείο “Ο Κούλης” !
Μιλάμε για ένα ψητοπωλείο, που οι γεύσεις του σε συναρπάζουν! Αποφασίζεις να είσαι συνεπής στην διατροφή σου και όντως είσαι, μέχρι που η παρέα σου, θα αποφασίσει να επισκεφθεί το κατάστημα στην Χαϊνά! Εσύ, δεν μπορείς να μην βγεις μαζί τους και ενώ είσαι αποφασισμένος να αντισταθείς και να τους κάνεις άπλα παρέα στο…γεύμα τους, όταν μπαίνεις στο μαγαζί και μυρίζεις όλες αυτές τις μυρωδιές, ξεκινά να γίνεται όλο και πιο δύσκολο για σένα.
Εκεί που κυριολεκτικά “χάνεις την μάχη”, είναι όταν τα πρώτα φαγητά, έρχονται στο τραπέζι σου. Πίτες με γύρο, πατάτες τηγανιτές, ψητά της σούβλας…πολύ θέλει ο άνθρωπος;
La Strada Diverso!
Αποφασίζεις να κατέβεις μια βόλτα στην Παραλία Χαλκίδος. Μια ήρεμη χαλαρή βόλτα για να ηρεμήσει το κεφάλι σου, από το άγχος και την κούραση της δουλειάς. Σκέφτεσαι, ότι αυτό θα κάνει καλό και στην διάθεσή σου, αλλά και στην σωματική σου κατάσταση, αφού τους τελευταίους μήνες, έχεις ξεχάσει ότι…έχεις πόδια!
Και ενώ περπατάς αμέριμνος στην Παραλία, ξαφνικά περνάς έξω από το La Strada Diverso και βλέπεις πελάτες, να απολαμβάνουν καρμπονάρες, πίτσες, ριζότα! Ενώ είσαι έτοιμος να γυρίσεις το βλέμμα σου από την άλλη και να ξεκινάς να τρέχεις προς την σωτηρία, κάποιος από την παρέα λέει “Σα να πείνασα λίγο. Δε καθόμαστε;” . Και κάπως έτσι, ξεκινά η κάθοδος.
Τόσα πολλά ουζερί!
Αποφασίζεις να πας με την παρέα σου για ψαράκι και θαλασσινά σε κάποιο ουζερί της πόλης μας! Καλά μέχρι εκεί, αφού είναι γνωστό ότι τα ψάρια και τα θαλασσινά δεν έχουν και τόσες θερμίδες.
Το πρόβλημα είναι, ότι μια παρέα στη Χαλκίδα δε θα παραγγείλει πότε, μόνο ψάρια και θαλασσινά. Θα παραγγείλει δυο μερίδες θαλασσινά, δυο μερίδες ψάρια ΤΗΓΑΝΙΤΑ και συνεχίζει με καβουροσαλάτα τίγκα στην μαγιονέζα, γαρίδες πανέ τίγκα στη μαγιονέζα, σαγανάκια, πατάτες τηγανιτές…πωπω σταματάω μη στο κάνω πιο δύσκολο. Ξέρεις τι έρχεται στη συνέχεια, περιττό να στο πω!
Namas
Για έναν καφέ θα πας βρε αδερφέ δεν έγινε και τίποτα! Κανείς ειδική παραγγελία στον σερβιτόρο να σου βάλει στέβια και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Έλα όμως, που ο δίπλα έχει παραγγείλει μια υπέροχη ομελέτα με κοτόπουλο. Και ο ακριβώς δίπλα από αυτόν, έχει παραγγείλει κάτι puncakes…όνειρο.
Οπότε και συ, με μηχανικές κινήσεις παραμερίζεις τον freddo espresso με στέβια για να κάνεις χώρο στο τραπέζι για το burger που θα έρθει. Αδικαιολόγητος; Όχι βέβαια!
Asteria Plage!
Πέρασες μια εβδομάδα στην οποία ήσουν 100% συνεπής στην διατροφή σου. Έρχεται η Κυριακή και αποφασίζεις να πας για έναν χαλαρό καφέ στα Asteria Plage με την παρέα. Καθώς μπαίνεις όμως, πρώτα βλέπεις το εστιατόριο και μετά βλέπεις την καφετέρια. Οπότε και συ κύριος, κάθεσαι στο εστιατόριο γιατί οι μυρωδιές σου έχουν “σπάσει” τη μύτη και τα πιάτα που βλέπεις από τους υπόλοιπους πελάτες, σε κάνουν να σκέφτεσαι πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο, να πάρεις ένα από αυτά και να ξεκινάς να τρέχεις!
Ένα βήμα σε χωρίζει απ’ την αμαρτία φίλε μου…
Ψητοπωλείο “Το Ψηστήρι” !
Έχεις πιει το καφεδάκι σου και παίρνεις τον δρόμο της επιστροφής. Το πρωί που έκανες ακριβώς την ίδια διαδρομή, τίποτα δε σε αποσυντόνισε. Τώρα όμως, έχει φτάσει μεσημέρι και τα Ψητοπωλεία της πόλης έχουν πάρει “φωτιά” !
Έτσι όπως περπατάς λοιπόν αμέριμνος, βλέπεις ένα κλασάτο ξύλινο ψητοπωλείο να ψήνει τα καλούδια του και το προσωπικό σε κοιτάζει σαν να σου λέει “Αφού το ξέρουμε ότι θα μπεις”. Στρέφεις το βλέμμα σου αλλού και πέφτεις ενστικτωδώς πάνω σε μια πίτα γύρο από όλα ενός πελάτη. Ξεκινάς να πιστεύεις ότι η πίτα σε κοιτάζει και σου λέει “Πύρο φάε με”. Ε από το να χρειαστείς ψυχίατρο, επιλεγείς να την φας.
Δεν είμαστε κοιλιόδουλοι φίλες και φίλοι. Απλά μένουμε στη Χαλκίδα!
