Είπε κάποτε ο Θεός, “Βαρέθηκα το χάος, θα φτιάξω έναν κόσμο”!
Κι έκαμε θάλασσες και στεριές, βουνά ψηλά και κάμπους, ουρανό και γη με χρώματα και φως.
Κι ύστερα έβαλε ψυχές να κατοικούν απάνω του, ζώα και ανθρώπους έφτιαξε και κάπως έτσι, αρχίνισε η ζωή.
Όλα όμορφα ήτανε!
Μα από όλα του τα έργα, ευλόγησε μια γωνιά και Ελλάδα την ονόμασε.
Και της έδωσε μια ευχή και μια βαριά ευθύνη, που μοιάζει με κατάρα…
“Από εδώ θα ξεκινήσουν όλα! Εδώ θα ζήσουν άνθρωποι που Έλληνες θα τους λένε και θα προσφέρουνε πολλά στους άλλους τους ανθρώπους”.
Είπε ο Θεός και πήγε και ξαπόστασε.
Και η μικρή Ελλάδα με τους σπουδαίους Έλληνες άρχισε να φωτίζει.
Γέννησε πολιτισμό και τέχνες, φιλοσοφία, θέατρο, γλυπτά και μουσική.
Γέννησε επιστήμες, ιατρική, μαθηματικά και αστρονομία.
Γέννησε ιδέες, δημοκρατία, σεβασμό κι ισότητα.
Γέννησε ηγέτες και άντρες μεγάλους και τρανούς.
Σωκράτης, Πυθαγόρας, Αριστοφάνης, Όμηρος, Ικτίνος, Καλλικράτης, Ιπποκράτης, Λεωνίδας, Φίλιππος και Αλέξανδρος.
Και πήρε όλα αυτά που γέννησε και τα μοίρασε απλόχερα ως τα πέρατα του κόσμου, χαρίζοντας το φως της.
Όμως αυτό το φως της το ζήλεψαν πολλοί κι ήρθαν να της το κλέψουν, μιλιούνια βάρβαροι κι ανιστόρητοι, λαοί δίχως κουλτούρα, χύμηξαν να την φάνε.
Σιγά μην τα κατάφεραν…
Τα χρόνια πέρασαν και η μικρή Ελλάδα με τους μεγάλους Έλληνες, πάντα γεννούσε φως και πάντα οι “λύκοι” την τριγύριζαν για να την αφανίσουν.
Σιγά μην τα κατάφεραν…
Κολοκοτρώνης, Μπότσαρης, Διάκος, Μελάς και Μακρυγιάννης, όρθια την εκράτησαν κι ας ήταν πληγωμένη.
Κι ύστερα ήρθε ο πόλεμος, ο πρώτος και ο δεύτερος και ένας εμφύλιος φονιάς, μα πάλι δεν την σκότωσαν.
Ζορμπάς, Ελύτης, Σεφέρης, Καζαντζάκης και εκατομμύρια Έλληνες που φύγαν μετανάστες, θαμπώσαν με το φως τους, για ακόμη μια φορά.
Και φτάσαμε στο σήμερα, χιλιάδες Ελληνόπουλα, μεγάλοι επιστήμονες, παντού πάνω στην Γη κάνουν μεγάλα πράγματα.
Και φτάσαμε στο σήμερα, που τα “τσακάλια” λυσσάξανε ξανά, να κλέψουν λίγη Ελλάδα.
Προς το Αιγαίο κοίταξαν, την Ήπειρο λυμπίστηκαν, την Θράκη την ορέχτηκαν και την Μακεδονία.
Σιγά να μην τα καταφέρουν..
Καημένοι μου!
Όπως και να σας λένε στα χαρτιά, Μακεδόνες γιαλαντζί, Πόντιους και καλά ή δήθεν Κρήτες, ένα είναι το σίγουρο, Έλληνες ποτέ σας δεν θα γίνετε, πάντοτε βάρβαροι θα είστε στους αιώνες των αιώνων.
Κι όση Ελλάδα και αν σκεπάσετε, πάντα θα περισσεύει αρκετή για να σας θαμπώνει!
Του Γιώργου Καραγεώργου
