Το τριόροφο αρχοντικό στην ομώνυμη οδό Παίδων, αποτελεί ένα από τα λιγοστά εναπομείναντα αρχοντικά της Οθωμανικής περιόδου στη Χαλκίδα, αποτελώντας έτσι, ένα ακόμα δείγμα ιστορικής αξίας στην πόλη.
Το κτίριο, τυπικό δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής, πιθανόν χτίστηκε το πρώτο μισό του 18ου αιώνα. Συγχρόνως, για πρώτη φορά στο πολεοδομικό διάγραμμα του κάστρου της Χαλκίδας, εμφανίζεται το 1840. Σώζεται ακόμα, αν και ετοιμόρροπο, στον σύγχρονο οικοδομικό ιστό της πόλης έχοντας χάσει την αρχική του μορφή, διατηρώντας όμως ζωντανή την ανάμνημη της ιστορικής συνοικίας του Κάστρου, απλά και μόνο με την παρουσία του.
Η συνοικία αυτή, που σήμερα αποτελεί την ευρύτερη περιοχή της Αγίας Παρασκευής, τότε φιλοξενούσε αποκλειστικά τούρκικο πληθυσμό. Με βάση αυτή την πληροφορία είναι ευρέως αποδεκτή η πιθανότητα η ιδιοκτησία του αρχοντικού, να ανήκει σε Τούρκο, ονόματι Δερβίσαγα.
Πριν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, το αρχοντικό μετατράπηκε σε ξενοδοχείο, ενώ στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του πολέμου χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακές θηλέων και τέλος μετουσιώθηκε στο «Εκκλησιαστικό Ορφανοτροφείο Χαλκίδας». Εκείνη την περίοδο, μέχρι το 1850 περίπου, υπέστη τις μεγαλύτερες αλλοιώσεις του.
Το κτίριο υψώνεται σε τρία επίπεδα: Το υπόγειο που διαιρείται σε τρεις βοηθητικούς χώρους. Το μεσαίο τμήμα που προοριζόταν ως κατοικία των υπηρετών και για διάφορες βοηθητικές εργασίες. Το ανώγι, ο 3ος όροφος, όπου οι ιδιοκτήτες περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους. Είναι σίγουρα ιδιοκτησία της οικογένειας Καρακώστα από το 1909, ενώ το 1977 τέθηκε υπό την προστασία του Υπουργείου Πολιτισμού. Ωστόσο, η αδιαφορία των αρμόδιων αρχών ως προς την ανάγκη αποκατάστασης του, το διατηρεί ερειπωμένο στο πέρασμα των χρόνων.
