Υπάρχουν τραγούδια τα οποία κρύβουν από πίσω πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες όπως έγινε και με το τραγούδι «Ελένη», το οποίο έγραψε και συνέθεσε ο Νίκος Καρβέλας και τραγούδησε το 1996 η Άννα Βίσση.
Στίχοι
Το χλωμό το προσωπάκι σου στις φωτογραφίες μας κοιτώ, πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες.
Τα θλιμμένα τα ματάκια σου σαν δυο σύννεφα στον ουρανό, πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε;
Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη, σ’ αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη σ’ άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό σα δάκρυ από λεμόνι.
Θυμάμαι πόσα απογεύματα καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά, μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες.
Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου για να σου κρατάει συντροφιά και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπήρχε μια παρέα τριών κοpιτσιών από τα Τρίκαλα, η Ελένη, η Ζωή και η Χριστίνα, οι οποίες ακολουθούσαν το δίδυμο Βίσση – Καρβέλα σχεδόν σ’ όλες τους τις εμφανίσεις τους. Οι τρεις φίλες έπασχαν από μεσογειακή αναιμία και οι εμφανίσεις της Βίσση με τον Καρβέλα τους έδιναν ιδιαίτερη χαρά, μάλιστα ακολουθούσαν το δίδυμο τόσο πιστά που είχαν αναπτύξει μεταξύ τους και προσωπικές σχέσεις. Δυστυχώς όμως η μια από τις τρεις φίλες, η Ελένη, νικήθηκε από την αρρώστια στα 23 της χρόνια. Οι δυο φίλες ζήτησαν από την Βίσση και τον Καρβέλα να γράψουν ένα τραγούδι για την κολλητή τους και κάπως έτσι, έγινε.
Ο Καρβέλας έγραψε το τραγούδι σε μόλις λίγα λεπτά της ώρας αποχαιρετώντας μ’ αυτόν τον τρόπο την Ελένη από το χωριό Γεωργανάδες των Τρικάλων. Η Άννα Βίσση είχε πει στο «Μπράβο» της Ρούλας Κορομηλά:
Μια φίλη, μια κοπελιά έχασε τη ζωή της. Έπασχε από θαλασσαιμία – οι περισσότεροι την ξέρουνε ως μεσογειακή αναιμία (είναι συνώνυμα αυτά τα δύο). Και ήταν πάρα πολλά χρόνια φίλη μας. Ξεκίνησε από απλή θαυμάστρια. Μια παρεούλα ήταν η Ζωή, η Χριστίνα και η Ελένη. Η Ζωή και η Χριστίνα είναι μια χαρά και μια χαρά τους εύχομαι να ‘ναι πάντα. Η Ελένη έχασε τη ζωή της πέρυσι, 23 χρονών.
Τα χρόνια πέρασαν, το τραγούδι έγινε επιτυχία συντροφεύοντας την Βίσση σ’ όλες τις εμφανίσεις της. Το 2014, η Ζωή Παπαποστόλου, μια εκ των τριών κοpιτσιών, έφυγε από τη ζωή στα 42 της χρόνια. Τις τελευταίες ημέρες η νοσηλευόταν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας, καθώς είχε πάθει λοιμώξεις στο αίμα και το αναπνευστικό σύστημα χωρίς όμως στο τέλος να τα καταφέρνει.
Η Βίσση την επόμενη ημέρα βρέθηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Οιχαλία εκφωνώντας τον επικήδειο λόγο:
Ηταν πάντα δίπλα μου σε κάθε στιγμή. Αγαπούσε τόσο πολύ τη ζωή που πολλές φορές αγνοούσε τον κίνδυνο που παραμόνευε. Ζωή, ήρθαμε να σε αποχαιρετήσουμε… Κάποια στιγμή θα ξανασυναντηθούμε. Να πεις στην Ελένη πως τη σκεφτόμαστε και μας λείπει. Θα σας σκέφτομαι και τις δύο… Σε ευχαριστώ που ήσουν πάντα δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια και τη μεγάλη αγάπη που μου έδωσες. Θα σε θυμάμαι πάντα με ένα λαμπερό χαμόγελο… Μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ πως τελικά αυτό που μετράει είναι να χαίρεσαι την κάθε στιγμή με τους ανθρώπους που αγαπάς…
